ناصر صفاریان
1
اگر انتشاركتاب جدید ماركز در تهران، به قول وزیر ارشاد حاصل یك غفلت بوده، حذف كتاب حسین مرتضاییان آبكنار از فهرست برگزیدگان ادبیات داستانی دفاع مقدس، بی‌هیچ نیازی به غور و تفحص، حاصل فشارهایی ست كه حضور هیچ غیرخودی را در جمع خودی‌ها برنمی‌تابد. اگر چاپ كتاب ماركز از همان ابتدا عجیب بود و در نهایت به مثابه روزنه‌ای میان تاریكی، حضور كتاب آبكنار در جمع خودی‌های دفاع مقدس، نشانه‌ای تلقی شد از برخورد باز و اندیش مندانه و گشایشی در بن‌بست‌های درهم‌تنیده در عرصه ادبیات جنگ.
حالا كه این یكی هم مثل آن یكی حاصل ناآگاهی معرفی شده و اعلا‌م گردیده كه اساسا چنین حضورهایی از اساس غلط است و داستان «ضد دفاع مقدس» جایی در جای گاه مختص دفاع مقدس ندارد، دیگر شكی نیست بر بسته‌شدن و بسته‌ماندن دایره خودی‌ها و واژه‌ها و عبارت‌هایی از جنس دفاع مقدس. و راستی، چه كسی می‌تواند این تقسیم بندی جنگ و دفاع مقدس را - به این شكل شعاری و آن گونه كه ترویج می‌شود - نه از سر منافع، كه از ته دل و از سر راستی، درست بداند؟
2
به‌رخ‌كشیدن قدرت واحد موسیقی وزارت ارشاد در این روزها، بیش از هر چیز دودش به چشم مردم می‌رود. مردمی در دو سوی شاخه علا‌قه‌مند و برگزاركننده. این كه بلیت‌های یك كنسرت هم فروخته شود و مردم هم شب اجرا بیایند و در نهایت با در بسته روبه‌رو شوند یا ماموران نیروی انتظامی، سرخوردگی بیشتری ایجاد می‌كند، در مسیر پیش‌روی موسیقی - از هر سو مورد هجوم - این سال‌های ایران.
بهتر نیست مسوولا‌ن واحد موسیقی ارشاد، راه بهتری پیدا كنند برای اثبات حقانیت و مبارزه با نهادها و سازمان‌های دیگری مثل شهرداری و حوزه هنری و...؟ چرا باید مردم هزینه این تقابل و تفاوت فكر مسوولا‌ن را بپردازند؟ سنگینی این نابسامانی چرا بر دوش مردم است؟ آیا كسی - تا به حال - به جبران خسارت‌های مادی و معنوی حاصل از اینگونه مدیریت‌های نابخردانه اندیشیده و به احقاق حقی پرداخته است؟
3
ظاهرا سریال خوش‌ساخت و قابل تامل «مدار صفر درجه» رسیده به قسمت‌های آخر. این همه دقت در جزئیات، چه در كارگردانی و بازی و چه در چیدن اجزای كوچك آن دور دورهای درون قاب تصویر، واقعا در این سال‌های جولا‌ن ساده پسندی در شبكه‌های مختلف تلویزیونی بی‌نظیر است - آن هم در یك مجموعه تاریخی.
امیدوارم راه تولید بر این گونه آثار ارزش مند و دارای ساختار قابل قبول بسته نشود و در این زمانه برتری هر اثر نازل چسبیده به روح و شیطان و حرف‌های - مثلا - «معناگرا» ، این گونه آثار به شایسته گی قدر ببیند.
4
این هم عاشقانه‌ای از شاملوی بزرگ:
تو را شناختم، تو را یافتم، تو را دریافتم و همه حرف‌هایم
شعر شد سبك شد
عقده‌هایم شعر شد، همه سنگینی‌ها شعر شد
بدی شعر شد، سنگ شعر شد، علف شعر شد، دشمنی شعر شد
همه شعرها خوبی شد
اعتماد ملی- 30 آبان 1386