|
|
|
|
این یادداشت را می‌توانید از این‌جا بخوانید.
|
|
در شماره تیرماه ماه‌نامه فیلم، درباره «سرخ‌پوست» نوشته‌ام. می‌توانید از این‌جا بخوانیدش.
|
|
بهترین فیلم‌های زندگیِ ما
 
درباره نظرخواهیِ ماه‌نامه فیلم نوشته‌ام؛ درباره انتخاب بهترین فیلم‌های عمر؛ درباره این بازی. از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.
|
|
دومِ خرداد: بیست‌ودو سال بعد
.jpg)
از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.
|
|
«غلام‌رضا تختی»: هم‌چنان قهرمان
درباره غلام‌رضا تختیِ بهرام توکلی در شماره اردی‌بهشتِ ماه‌نامه فیلم نوشته‌ام. از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.
|
|
در شماره اردی‌بهشت ماه‌نامه فیلم، نوشته‌ای دارم درباره خشونتِ روزافزونِ سینما و تلویزیون ایران. از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.
|
|
امسال، یعنی امشب، همین امشب، می‌شود اولین شبِ نیمه‌شعبانِ بدونِ پدربزرگ و مادربزرگ. هفتادوچهار سالِ پشتِ سر، سالِ بیست‌وچهار، پدربزرگ جشنی راه می‌اندازد و چراغی روشن می‌کند که هنوز برقرار است، ولی این بار بی‌حضور خودش که دوسالی هست که نیست و مادربزرگی که امسال می‌شود اولین نبودنش. شبِ یلدا و شبِ نیمه‌شعبان، همیشه یک‌جورهایی نشانِ حضورِ آن‌ها بوده و حالا یادآورِ نبودنشان؛ بس که سوروسات و تدارک این دو مناسبت برای‌شان مهم بود و انگار مُهر وجودشان بر این دو شب خورده باشد، حتی هنوز... متن کامل
|
|
|
|
|
|