زمان انتشارِ دو نامۀ فروغ در سال گذشته و مدتی بعد، در زمان چاپ کتاب فرزانه میلانی، د, سه دوستِ رسانه‌ای لطف کردند و با من تماس گرفتند برای نوشتن یادداشت یا گفت‌وگویی دربارۀ این نامه‌ها. ولی ترجیح دادم نظرم بماند برای شرایطی دیگر و در دلِ مطلبی کلی‌تر از آن نامه‌های خاص. حالا مجلۀ «زنان»، پرونده‌ای تدارک دیده دربارۀ نامه‌های چند زن؛ و من هم در این شماره که چند روزی‌ست منتشر شده، مطلبی نوشته‌ام دربارۀ نامه‌های فروغ، از جمله همان نامه‌ها.

می‌توانید از این‌جا بخوانیدش.

سازمان سینمایی خبر از رفع توقیف پنج فیلمی داده که پس از انجام اصلاحیه‌های موردنظر به نمایش درخواهند آمد: خانه پدری، آشغال‌های دوست‌داشتنی، عصبانی نیستم، خانۀ دختر و پارادایس. نمی‌دانم سانسوری که اتفاق افتاده و عادت کرده‌ایم و در واقع عادت داده شده‌ایم اسمش را بگذاریم «اصلاحیه»، چه چیزهایی‌ست و چه میزان به کلیت اثر لطمه زده؛ ولی تا همین مرحله و ندید، این اتفاق را باید مثبت دانست.

بنابر پیشینۀ اتفاقات این‌چنینی، فکر می‌کردم، در نهایت، چند فیلمی را که نه به دلیل حرف‌شان، که به خاطر عدم رعایت ضابطه‌های ظاهری مانند پوشش امکان نمایش پیدا نکرده‌اند رفع توقیف خواهند کرد. اما فهرست اعلام‌شده چیز دیگری می‌گوید و تعداد فیلم‌هایی که به خاطر حرف‌شان در محاق مانده بودند، بیش‌تر است. از این پنج‌ فیلم، چهارتا را دیده‌ام و تماشای هر چهارتا را توصیه می کنم، گرچه  «خانۀ دختر»، پایین‌تر از آن سه تای دیگری قرار می‌گیرد که معتقدم از بهترین آثار سینمای ایران در این سال‌ها هستند.

فراموش نکنیم این‌جا سرزمینی‌ست که می‌گویند سیب را که بیندازی هوا، هزار چرخ می‌خورد تا برسد زمین. تا سیب را انداختند هوا، یادمان باشد هزار چرخِ این مملکت را؛ و همان روز اول، بشتابیم به تماشای این سه فیلم: آشغال‌های دوست‌داشتنی، عصبانی نیستم و خانه پدری.

عکس: از بالا، آشغال‌های دوست‌داشتنی، خانۀ پدری و عصبانی نیستم

به مناسبت روز ملی سینما، ناصر صفاریان اعلام کرد که عواید حاصل از فروش اینترنتی تمام فیلم‌های مستندِ دارای مجوز خود را در ایران، از طریق سه سایت «فیلم نت»، «پلان» و «تی وی نت»، به طور کلی و برای همیشه، در اختیار خیریه «خانه خورشید» قرار داده است...

متن کامل

درباره علی‌رضا رجایی و درباره شعر شمس لنگرودی و... در این‌جا

درباره آنگ سان سوچی نوشته‌ام و میانمار و سایۀ سنگینِ سیاست بر انسانیت. از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.

نخستینِ نمایشِ فیلم جدید فرشاد فداییان را از دست ندهید

نگاه انسان‌دوستانۀ فیلم‌ساز به موضوعی انسانی

نودودو منهای یک

پژوهش، تصویر، تدوین، تهیه و کارگردانی: فرشاد فداییان

موسیقی: علی چولایی

تصویر و دستار کارگردان: فراز فداییان

عکس: سحر فداییان

در شرایطی که جامعه و حتی اغلب خانواده ها، از داشتن فرزندان کم توان ذهنی شرمسارند و آن ها را از حقوق انسانی شان محروم می کنند، دکتر عاطفه خوش آیین و مهندس شعبان نوروزی، که پیش از این فرزند مبتلا به کم توانی ذهنی خود را از دست داده اند، سال هاست نگهداری حدود نود نفر از این کودکان را به عهده گرفته اند. فیلم درباره این فعالیت آن هاست.

نمایش فیلم + نشست نقد و گفت‌وگو

منتقد مهمان: مهدی رفیع 

یک‌شنبه، نوزدهم شهریور، ساعت پنج بعدازظهر

تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، میدان پالیزی (شهید قندی)، کنار بانک مسکن، مرکز گسترش سینمای مستند

ورود برای تمام علاقه‌مندان، آزاد و رایگان است   

این‌جا را ببینید.

این یادداشت کوتاه را می‌توانید در این‌جا بخوانید.

این چند خط را می‌توانید در این‌جا بخوانید.

یادداشت جدیدم در این‌جا

در شماره جدید ماه‌نامه فیلم، یعنی همین شماره اول مرداد که تازه روی دکه آمده، در کنار مطالب پروپیمانی که درباره فیلم رگ خواب منتشر شده، من هم نقدی نوشته‌ام. از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.

در شماره نخستِ نشریه جدید «نیلوفر آبی»، که به سردبیری مسعود باستانی عزیز منتشر می‌شود، مطلبی نوشته‌ام. موضوع این بوده که اگر سردبیر باشم، چه می‌کنم. بنده هم نوشته‌ام: دلم نمی‌خواهد، این روزها، سردبیر باشم!

از این‌جا می‌توانید بخوانیدش.

یادداشت جدیدم را می‌توانید از سایت خودم بخوانید یا از منبع اصلی‌اش، سایت فرارو.