صحنه با نمایی از فروغ آغاز می گردد به نمایی از او نیز ختم می گردد.ناصر صفاریان در مستند خود به نام "اوج موج" می کوشد به شرح حال فروغ فرخزاد  بپردازد و زوایایی ناشناخته از زندگی این هنرمند را اینبار از زبان هنرمندان هم عصرش بازگو کند. ناصر صفاریان در این اثر جانب امانت را به صداقت هر چه تمام تر بیان نموده است و نتیجه کارش مستندی واقع گرایانه از آب در آمده است. مستندی که در آن نه تنها از تملق و چاپلوسی خبری نیست بلکه در پلان هایی فروغ  به نقد نیز کشیده می شود.  کارگردان در این مستند تمام همت خود را بر آن داشته است که با صرف نظر از زندگی شخصی فروغ،  مستند را به سمتی حرفه ای سوق دهد و با طرح سوالاتی سنجیده بیننده را با این هنرمند آشنا سازد. روشی که صفاریان برای روایت مستند خود بکار نموده است بسیار دقیق می باشد. کارگردان در این مستند طرح سوال را از جانب مصاحبه کنننده حذف نموده و بیننده به راحتی از طرق پاسخ مصاحبه شونده ها پی به بیان مسأله می برد. این روش هم به کوتاه و موجز نمودن مستند کمک نموده و هم به واقع گرا نمودن اثر یاری می نماید. این امر سبب گردیده ما به جای پرسش و پاسخ با یک روایت کلی طرف باشیم. روایتی که مدعوین آن را نقل می کنند و بهمن کیارستمی نیز به خوبی توانسته صحنه ها را در کنار هم قرار دهد و تدوین اثر از نقاط قوت آن به شمار می آید. انتخاب مدعوین نیز با مهارت خاصی صورت پذیرفته است. هم از بستگان فروغ دعوت بعمل آمده تا از خصوصیات شخصی او بگویند و هم از سینماگران و منتقدین و دیگر  فعالین حوزه هنر شامل تیاتر و عکاسی و ... پرسش شده است تا به تمامی ابعاد این هنرمند پرداخته گردد. اگر چه اندکی شتابزدگی را در بعضی پلان ها شاهد هستیم و در جاهایی ریتم مستند کند شده و بیننده با اندکی خستگی اثر را دنبال می نماید ولی در مجموع مستند "اوج موج" را میتوان از مستند های هدفمند و والا به شمار آورد.

کافه نقد- 17 خرداد 1393