در روزهایی که در سینمای ایران، کم‌تر فیلمِ قابل‌تأملی دیده می‌شود و در سینمای جهان، کم‌تر اثرِ به‌یادماندنی، تماشای فیلم‌های ماندگارِ کارگردان‌های ایتالیایی، لذت خاص و مضاعفی داشت.
به لطفِ دوستِ منتقدی، برای انتشار یک کتاب، نشستم به تماشای دوباره و چندبارهٔ فیلم‌هایی که اغلب‌شان قبلا هم برایم دوست‌داشتنی بود.
مثل همیشه هم آخرش سخت بود و خط‌زدن‌ها و کوتاه‌کردن‌های فهرست؛ و در نهایت، رسیدن به این نام‌های دوست‌داشتنی و اغلب بدون ترتیب به قصدِ اهمیت:
ملنا
سینماپارادیزو
روزی روزگاری در آمریکا
یک روز به‌خصوص
هشت‌ونیم
کسوف
آمارکورد
کالاس برای همیشه
زیباییِ بزرگ
پستچی
دزد دوچرخه
ما یک پاپ داریم
اتاق پسر
خواب‌گردها
استرامبولی
کائوس
روکو و برادرانش
ناصر صفاریان
سی/ فروردین/ هزاروچهارصدویک