ناصر صفاریان

در دنیای رسانه، وقتــــی پای «تحلیل» در میان باشد، می‌توانی یک کلمه از 100 کلمه گوینده را بگیری و پر و بال بدهی و به دیدگاه خودت نزدیکش کنی. اصلا هنر یک تحلیل‌گر همین است. حالا این‌که خواننده بعدا ببیند تحلیلت مبتنی بر آن یک کلمه چه‌قدر بی‌راه بوده و یاد بگیرد سراغ تحلیل‌های نادرست نرود بحث دیگری ست. ولی وقتی صحبت «خبر» است، دیگر نمی‌توانی کلمه‌ای را نگه‌داری و کلمه‌ای را حذف کنی. می‌توانی بخشی را مهم‌تر جلوه دهی و بخشی را کم‌رنگ کنی، ولی اجازه نداری اصل خبر را طوری بنویسی که مفهوم را منتقل که نکند هیچ، اصلا در تضاد با نگاه گوینده باشد. حالا نگاهی به این دو نمونه بیندازید و ببینید «خبر»های این‌جا چه‌قدر در علوم رسانه و ارتباطات ریشه دارد و چه اندازه در سیاست؛ با اخلاق هم اصلا کاری نداریم:
- علی جنتی: من این مساله را دور از ذهن ندانستم که ممکن است این دوستان به توافق نرسند و این موضوع به این معنا نیست که قرار است دو خانه سینما داشته باشیم. (خبرگزاری ایسنا- 7 شهریور 1392)
- علی جنتی: درعین‌حال این مساله را از نظر دور نداشتم که ممکن است این گروه‌ها به توافق نرسند و درنهایت ما دو خانه سینما داشته باشیم. (خبرگزاری فارس-7 شهریور 1392)

روزنامه بهار- 9 شهریور 1392