نوشته ها



.

 
کامیار شاپور
۲۹ خرداد ۱۳۳۱
۲۵ تیر ۱۳۹۷
 
 
با رفتن کامیار عزیز، فرزند پرویز شاپور و فروغ فرخ‌زاد، دوباره، از دیروز، این جمله دست‌به‌دست می‌شود: «آخرین سال‌های زندگی‌اش را به عنوان نوازنده‌ای دوره‌گرد سپری کرد.» نه فقط مردمان بی‌خبر، که بی‌خبریِ رسانه‌ها هم این بار به میان آمده و چند خبرگزاری مهم و چند چهره مهم ادبی و هنری هم به شیوه کپی/پیست، دارند این ناراستی را رواج می‌دهند. 
هم‌وطنِ هیجان‌زده‌ای که چند سال پیش، کامی را در پارک قیطریه دیده بود و سوژه‌ای «پُرلایک» در تصویر گرفتنِ موبایلی‌اش کشف کرده بود، قطعا حدواندازه دانایی‌اش آن‌قدر نبوده که بداند هر کسی را دیدی که در پارک ساز می‌زند، نه از سرِ بی‌خانمانی است و نه اصلا برای کسب درآمد؛ و شاید دل‌مشغولی و امری برای رضایت خاطر شخصی‌اش باشد... ولی نمی‌دانم آن روز که با این تصویر، ویدئویی می‌ساخته تا در اینترنت پخش کند و با دروغِ بی‌خانمانی و در پارک خوابیدن کامی، ویدئویش لایک بیش‌تری بخورد، فکرش را می‌کرده دروغش این همه بچرخد و نه مثلا علاقه‌مندان فروغ، که آدم مهم‌های شهر و رسانه‌ مهم‌های شهر هم، همین‌جوری، پشت‌هم، کپی‌اش کنند و در سرزمینِ بی‌ارزشیِ اسناد، بر سندی دروغین مُهر تایید بزنند؟!
 
 
ناصر صفاریان
بیست‌وشش/ تیر/ نودوهفت