کراوات‌زدن رو دوست دارم، ولی خب نه برای سیزده‌به‌در؛ پس نتیجه می‌گیریم این عکس، مال امروز نیست! مربوط به چند روز قبله و تنها حضور بنده در طبیعتِ امسال و البته همین جلوی درِ خونه؛ پس نتیجه می‌گیریم نه خیلی اهلِ طبیعت‌گردی‌ام (متاسفانه البته) و نه خیلی عکسِ «طبیعتی» دارم!
خلاصه که این تنها تصویرِ امسالِ بنده در مثلا طبیعت، بهانه‌ایه برای یادآوریِ این نکتهٔ بدیهی و تکراری که امروز اسمش «سیزده‌به‌در»ه، نه «روزِ طبیعت»، همون طور که اون شبِ مربوط به از آتش پریدنِ قدیم و بمب و انفجارِ جدید، اسمش «چهارشنبه‌سوری»ه، نه «چهارشنبۀ آخرِ سال»! وقتی تلاش برای حذف بعضی چیزا ناکام می‌مونه، سعی می‌کنن فعلا در ماهیتش دست ببرن تا بعد ببینن با کلیت وجودش چه می‌تونن بکنن. تغییر اسم و تلاش برای جاانداختنِ واژه‌های من‌درآوردیِ این سال‌ها، یه نمونۀ خیلی ساده از همین تلاش‌هاست. استفادۀ درست از کلمۀ درست هم ساده‌ترین راهه برای حفظ چیزایی که برخی دوست ندارن حفظ بشه.
این روز طبیعتی که صداوسیما و دیگر رسانه‌های حکومتی مدام می‌کنن توی چشم و گوش‌مون، مثل خیلی چیزهای دیگه‌شون ساخته‌گیه؛ هر روزی که برید به دامان طبیعت، روز طبیعته... ولی یادمون نره امروز اسمش سیزده‌به‌دره!
ناصر صفاریان
سیزده/ فروردین/ نودوهفت
عکس از:
عادل مقدس