ناصر صفاریان، مستندساز و منتقد سینما، از میان آثار تلویزیون در ایام نوروز سریال‌های "پایتخت"، "همه خانواده من" و "هفت‌سین" را برای تماشا انتخاب كرده بود؛ اما بعد از گذشت سه، چهار روز از پی گیری سریال‌های شبكه سه و تهران منصرف می‌شود و فقط "پایتخت" را پی گیری می‌كند.
وی در این باره توضیح داد: سریال‌های "همه خانواده من" و "هفت‌سین" را هر چند نام های شناخته شده ای مقابل دوربین برده بودند، اما واقعیت این است كه این كارها جذابیت لازم برای پی‌گیری از سوی مخاطب را نداشتند؛ اما سریال "پایتخت" جذاب بود؛ هر چند نسبت به سری اول ضعف‌هایی داشت.
       صفاریان افزود: به نظر من نقش سیروس مقدم در "پایتخت 2" از دیگر كارهایش كم‌رنگ‌تر بود و بیش تر بار جذابیت بخشی به سریال به عهده بازی گران بود. فیلمنامه هم نقش مهمی در این موفقیت نداشت، چون ماجرا نداشت. "پایتخت "2 سریالی بود كه بر اساس موقعیت پیش می‌رفت، موقعیت‌هایی كه بازی گران آن ها را قوام می‌دادند و جذاب می‌كردند.
       صفاریان در این باره چنین توضیح داد: گاهی، كارگردان موقعیتی را به وجود می‌آورد و بازی گران را وا می دارد آن موقعیت را پرورش دهند؛ اما در سریال "پایتخت" بازی گران بودند كه با بداهه‌گویی و نوع بازی‌شان موقعیت را برجسته می‌كردند. مسلما اگر بازی گران دیگری به جای این ها در "پایتخت" حضور پیدا می‌كردند، موفقیت فعلی نصیب مقدم نمی‌شد.

گفت و گویی با روزنامه جام جم- 18 فروردین 1392