ناصر صفاریان
1
تصور این بود که با توجه به اوضاع نابسامان سینمای ایران و حاکمیت نظارت سلیقه ای -چه از سوی ارشاد و چه از جانب دیگر نهادها- دلیل حضور وزیر ارشاد در برنامه هفت باید همین صحبت ها باشد. با این حال، آقای وزیر در مورد هرچیزی حرف زد جز آن چه مشکل اصلی این روزهاست و با پاسخ های کلی و حتی بی ربط، بحث را پیش برد. در واقع ایشان از همان مدلی برای مصاحبه استفاده کرد که مدیر کل اداره نظارت سینمایی در برنامه چند هفته قبل استفاده کرده بود؛ همان مدل همیشگی برخوردهای رسانه ای رییس جمهور. ارائه یک سری عدد و رقم درباره چیزهایی که به ادعای گوینده نشانه پیشرفت است و ربطی به موضوع ندارد و بحث دیگری ست. ظاهرا این مدل همگانی دولت مردان کنونی است و تفاوتی نمی کند چه کسی و در چه جای گاهی سخن بگوید.
2
چند سال پیش که فیلم خوب «زیر نور ماه» به جشنواره کن ارائه شده بود، مسئولان جشنواره توصیه کرده بودند صحنه آخرحذف شود تا فیلم در فهرست مسابقه قرار گیرد. رضا میرکریمی هم حاضر نشد در فیلمش دست ببرد و فیلم در مسابقه اصلی به نمایش درنیامد. گرچه نظر برخی کارشناسان این جایی هم پس از تماشا در جشنواره فجراین بود که صحنه انتهایی بی مورد و اضافه است، ماجرای نمایش در کن تبدیل به مثالی شد از دخالت و اعمال نظر جشنواره های خارجی و صحبت از این که آن ها چنانند و چنینند. با همه این ها، فیلم بدون تغییر در بخش هفته منتقدان کن نمایش داده شد و جایزه بزرگ را هم گرفت.
حالا پس از این همه سال و در دوره مخالف ترین مدیریت سینمایی کشور با حضورهای جهانی سینمای ایران، نمونه صریح و اعلام شده ای از این موارد همیشه موجود اما پنهان سینمای ایران به وقوع پیوسته: پس از نمایش «هیس... دخترها فریاد نمی زنند!» ساخته جدید پوران درخشنده برای شورای انتخاب جشنواره فیلم فجر، به سازنده اثر اعلام شده باید پایان فیلمش را تغییر دهد و اسم فیلم را هم عوض کند تا فیلمش را در جشنواره نشان دهند.
باز خدا پدر خارجی های بی دین و ایمان را بیامرزد که شرط شان فقط برای بخش مسابقه اصلی است نه کل جشنواره و این که تا به حال از کسی نخواسته اند اسم فیلمش را تغییر دهد!
3
بخش بین الملل و بازار فیلم جشنواره فیلم فجر از آن چیزهایی ست که از ابتدا تا کنون به نمایشی ترین شکل ممکن برگزار شده و هر سال و در هر دوره و با هر مدیریتی که بوده، فقط محل مهمانی چند تا آدم خاص دعوت شده بوده و از دل آن حاصلی به بار نیامده که به رونق سینمای ایران بینجامد و حتی به اندازه مبلغ هزینه شده ارزشمند جلوه کند.
حالا به دنبال تغییر سیاست های مدیریتی، دبیر جدید جشنواره از نگاه مثبتی سخن گفته که مایه امیدواری ست: «به روزترین فیلم‌های دنیا با بهترین کیفیت بر روی لوح فشرده قابل دیدن است و سیستم جشنواره‌ها طوری ست که فیلم سازان خودشان رصد می کنند و فیلم شان را برای آن ها می فرستند. پس کاربرد بخش بین‌الملل جشنواره فجر به عنوان این‌که فقط مهمان دعوت کنیم دیگرموثر نخواهد بود. باید آن را کنار بگذاریم و رویه خود را تغییر دهیم.»
4
از«دفتر‌های واپسین» احمدرضا احمدی، جلد پنجم و ششم با عنوان های «به رنگ آبی آسمان» و «به رنگ آبی دریا» به تازگی از سوی نشرنیکا به چاپ رسیده است. با این حساب از این مجموعه هفت جلدی، شماره های دوم و هفتم هنوز به بازار عرضه نشده.
انتشار این دو جلد گرچه به خودی خود خوش حال کننده است، نکته تلخی هم در خود دارد. یادآور نبودن نشر چشمه است که جلدهای قبلی را منتشر کرده بود و حالا پروانه اش را لغو کرده اند.
5
این هم از حافظ شیرازی:
چون نیست نماز من آلوده نمازی
در میکده زان کم نشود سوز و گدازم
در مسجد و میخانه خیالت اگر آید
محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم
روزنامه بهار- 19 دی 1391