فیلم‌ساز فیلمش را با مجوز می‌‌سازد؛ بعدِ نمایشِ جشن‌واره در توقیف نگهش می‌دارند؛ بعدِ مدتی نمایشش می‌دهند؛ بعد از یک روز نمایش، جاهای دیگری وسط می‌آیند و دوباره توقیفش می‌کنند؛ بعد از چند سال، پروانه نمایش محدود در «هنروتجربه» صادر میشود؛ بعدِ بعد، آخرِ ماجرا، فیلم‌ساز مستاصل، در فیلم دست می‌بَرَد و تغییرش می‌دهد و بعدِ نزدیک به ده سال توقیف، فیلم اکران عمومی میشود... و حالا بعدِ بعدِ بعد، سه روز بعد از آغاز نمایش، و بعدِ کلی فضاسازیِ مخالفان و به توپ‌‌بستنِ فیلم، امروز صبح، دادسرای فرهنگ و رسانه، فیلم را توقیف می‌کند.
*****
بیاورند پایین تابلوی این مرز پرگهر را و عوضش کنند. این که دیگر «ایران» نیست؛ «ایرانستان» برازنده‌تر است برای مملکتی که چنین‌اش ساخته‌اند...
ناصر صفاریان
شش/ آبان/ نودوهشت