برای مستند

ناصر صفاریان

دبیر هفته فیلم و مدیر اجرایی

سال 1385، سنگ بنای این هفته فیلم در انجمن مستندسازان گذاشته شد و تصمیم گرفتیم در دل جشنی که تنها داوران به تماشای آثارش می نشینند، راهی بگشاییم برای ورود تماشاگران. به ویژه که تفاوت بخش های جشن در این بود– و هست– که فیلم های بلند سینمایی، یا پیش از داوری خانه سینما به روی پرده می روند یا پس از آن. اما مستند ها، چه پیش و چه پس، راهی به نمایش عمومی ندارند.

          حالا هم با مدیریت نادرست دولتی، اکران مستند در همان وضعیت صفر است و تلویزیون هم درهای بسته اش را به روی مستند های ایرانی بسته نگاه داشته. با این حساب، آرزوی نمایش برای همه و دیده شدن فیلم ها، از آن سال تا کنون، همچنان بر دل است. و این، دلیلی بر اهمیت برگزاری هفته فیلم است و تلاش مان بر امتداد آن.

* * *

          به دلیل محدودیت فضا و برگزاری هفته فیلم در همان سالن کوچک خانه سینما، امسال تأکیدمان بر حضور اعضای انجمن مستند سازان، اعضای خانه سینما و دانشجویان سینماست؛ و بیش از همیشه بر این محدودیت اصرار داریم، تا شرمنده جمعیت مشتاقی که پشت در می ماند و به سالن راه پیدا نمی کند، نباشیم. اگرچه امسال تعداد قابل توجهی از آثار، پیش از این به نمایش درآمده و این از ازدحام هرساله خواهد کاست.

بروشور هفته فیلم