ناصر صفاریان معتقد است: مستند‌سازان بیش از هر چیز، نیازمند امنیت هستند تا در سایه آن بتوانند به ثبت حقایق بپردازند
سخنگوی انجمن مستند‌سازان در آستانه‌ی روز ملی سینما و در گفت‌وگویی با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) عنوان كرد: مستند‌سازان نیازمند هستند كه فارغ از شرایط سیاسی بتوانند به كار خود كه ارائه‌ی تصویر است بپردازند، نكته‌ای كه مدتهاست روز به روز با محدودیت‌های بسیار مواجه شده است.
او ادامه داد: شاید به نظر برسد كه منظور بنده از محدودیت به مسائل سیاسی و اجتماعی روز باز می‌گردد، اما واقعیت آن است كه مشكل بزرگ مستند‌سازان این است كه حتی در مورد كوچك‌ترین و جزیی‌ترین مسائل هم آزادی عمل ندارند و نمی‌توانند به فعالیت بپردازند.
صفاریان، در ادامه‌ی گفت‌وگویش با ایسنا هم بحث اكران را از دیگر مشكلات سینمای مستند برشمرد و افزود: پس از این‌كه مستند‌سازان مشكلات مختلف را پشت سر گذاشتند و در نهایت موفق به ساخت فیلم شدند، تازه با مشكل اكران مواجه می‌شوند، چرا كه مستند در ایران جایی برای اكران ندارد.
سخنگوی انجمن مستند‌سازان ادامه داد: مشكل و تفاوت سینمای مستند ایران با سایر كشورها در این است كه این سینما در ایران جایی برای اكران ندارد. درهای تلویزیون به روی این فیلم‌ها بسته است و سالن‌های سینما هم به ندرت به اكران مستند می‌پردازند؛ لذا مستند‌سازان علاوه بر مشكلاتی كه در ساخت با آن مواجهند در اكران هم مشكل دارند.
صفاریان در پایان و با بیان این‌كه در تمام كشورها سینمای مستند مورد حمایت دولت و مسوولان قرار دارد، خاطرنشان كرد: در اكثر كشورهای دنیا، مسوولان فیلم‌های مستند را نیز جزء سینمای فرهنگی می‌دانند وبه خوبی می‌دانند كه قرار نیست این سینما درآمدزا باشد، به همین دلیل هم تحت عنوان سینمای فرهنگی به حمایت از مستند می‌پردازند، اما متاسفانه این مساله در ایران همواره مورد بی‌مهری قرار گرفته است.
ایسنا- 18 شهریور 1388