درباره انحلال خانه سینما توسط وزارت ارشاد

ناصر صفاریان

جناب آقای وزیر محترم ارشاد
من یکی از اعضای خانه سینما هستم. بنده هم مانند برخی از اعضا- اگر نگوییم خیلی از آن ها- تصورم این است که شما آن قدر مشغله ذهنی و درگیری اجرایی دارید که ممکن است در جریان جزئیات ماجرای اختلاف خانه سینما و معاون سینمایی تان نباشید. در واقع، شاید معاونان و مشاوران تان، ماجرا را به درستی یا به تمامی برای تان نگفته باشند. حقیقت امر این است که از حیث حقوق صنفی و در تعریف قانونی، همه تشکل های زیر مجموعه خانه سینما به دلیل قرار گرفتن در این مجموعه، ماهیت حقوقی و قانونی به خود می گیرند و هر عضوی از هر صنفی، عضوی از خانه سینماست.
اصل اختلافی که تا همین حالا هم توسط آقای معاون و نزدیکان شان روایت می شود این است که مدیران خانه سینما سیاسی کاری کرده اند. حتی حرف رسانه های همسو با شما هم این است که عده ای فلان و بهمان و ... بر مسند این خانه نشسته اند و خارج از چهارچوب های تعیین شده پیش رفته اند. در اتهامات انتسابی از سوی شما در گفت و گوهای این چند روز هم به وضوح می توان این نکته را دید. پس با این حساب، چرا به دستور انحلال رسیدید بزرگوار؟ اگر وزیر ورزش بودید و در حوزه اختیارات شما بود، آیا به دلیل ناتوانی سرمربی در اداره تیم، چاره را در منحل کردن تیم می دیدید؟ در چنین حالتی، سرنوشت بازیکنان اصلا برای تان مهم نبود؟ یا اگر فرمانده پاسگاهی بودید که می دیدید اتوبوسی با سرعت بسیار و تخلفات زیاد در حرکت است، آیا بی توجه به مسافران درون اتوبوس، دستور توقیف و قفل کردن در اتوبوس را می دادید؟ آخر این چه تصمیمی ست وزیر محترم؟
گمانم این است چهارچوب های صنفی خانه سینما را به درستی برای تان نگفته اند.گمان می کنید خانه سینمایی که دستور تعطیلی اش را داده اید، فقط یک ساختمان است و یک هیات مدیره. در حالی که این گونه نیست وزیر محترم. شما با این دستور، حکم به تعطیلی 29 صنف و توقف فعالیت های صنفی و رفاهی و کاری و ... حدود5700 سینماگر داده اید. در واقع، شما خانه را بر سر این آدم ها خراب کرده اید، نه بر سر هیات مدیره.
فرض را بر این می گیریم که این هیات مدیره، بدترین انسان های روی زمین هستند و تمامی اعمال شان مصداق انواع جرم ها و جنایت ها. آیا به شرط درستی این فرض، می توان به قصد حذف آن ها، 5700 عضو و خانواده های شان را هم حذف کرد؟ در نیت خیر شما شکی نیست. این که مدام تاکید می کنید با صنف های سینمایی مشکلی ندارید و آن ها می توانند به فعالیت خود ادامه دهند، برآمده از همین نیت خیر است. ولی احتمالا مشاوران و معاونان شما برای تان نگفته اند که این صنوف به عنوان زیر مجموعه همین خانه هویت قانونی پیدا می کنند. پس حق بدهید به اهالی 29 صنف خانه سینما، که از برخورد بعدی وزارتخانه شما با خودشان نگران باشند و بگویند خانه سینمای ثبت شده را بستید، با صنف های بدون ثبت قرار است چه کنید؟
آقای وزیر، شما سرتان گرم امور مهم مملکتی است و احتمالا فرصت نکرده اید تا ببینید در خانه سینما چه اتفاق هایی رخ می دهد. با اجازه شما، چند تایی را برای تان ذکر می کنم. منتقدان، هر سال منتخبی از بهترین های جشنواره فجر را در خانه سینما به نمایش می گذارند تا آن ها که ندیده اند ببینند، مستند سازان هر سال هفته فیلم مستند های برتر سال را در خانه سینما برگزار می کنند و هر هفته برای اعضا یک فیلم نشان می دهند و آن را بررسی می کنند، صنف های مختلف در خانه سینما کارگاه آموزشی برگزار می کنند، صنوف مختلف هر سال به بهترین کتاب های سینمایی جایزه می دهند، همه ساله داوران صنف ها بهترین های خود را انتخاب و تقدیر می کنند، و ... خدای ناکرده، شما که نظرتان این نیست صنف ها نباید در این امور فعال باشند؟ می دانم بصیرت شما آن قدر هست که نگاه تان بر تمرکز این امور در دولت و ارشاد نباشد.
آقای وزیر، حتی اگر فرض کنیم این فعالیت های فرهنگی و آموزشی می تواند تعطیل یا متوقف شود، آیا به این اندیشیده اید که امور خدماتی، صنفی و معیشتی 5700 نفر و خانواده های شان با تعطیلی خانه سینما چه می شود؟ بیمه و مالیات و دیگر امور این چنینی، حتی با تکیه بر بودجه صندوق هنرمندان و هماهنگی های دولتی، نیازمند معرفی نامه های همین صنف های درون خانه سینماست. اگر کسی بخواهد بیمه شود، مستقیم به صندوق نمی رود. همان صندوق معرفی نامه صنف می خواهد. اگر کسی بخواهد از معافیت مالیاتی استفاده کند، اداره مالیات معرفی نامه صنف می خواهد. اگر کسی بخواهد برای فیلم جدیدش تحقیق کند و مثلا برود فلان دانشگاه یا فلان اداره، معرفی نامه صنف از او می خواهند. در مورد صنف هایی مثل «انجمن مستند سازان» هم که متکی به مستقل بودن اغلب اعضاست، افراد با همین معرفی نامه ها به سراغ نیروی انتظامی می روند تا مجوز تصویربرداری بگیرند و فیلم بسازند. یعنی نبودن صنف در برخی موارد، نه فقط مسایل معیشتی و درمانی، که اصلا کل فعالیت سینمایی عضو را منتفی می کند. آقای وزیر، می دانم که به سازمان سینمایی اشاره کرده اید، ولی خودتان هم می دانید که این اتفاق هنوز در حد طرح است و چنین چیزی فعلا وجود خارجی ندارد که بخواهید وعده دهید صنف ها به سازمان سینمایی زیر نظر ارشاد منتقل می شود. جناب وزیر، شما که دانا هستید و آگاه هستید، آیا فکر می کنید صنف زیر مجموعه دولت( تازه اگر توسط خود دولت ساخته نشده باشد)، صنف خواهد بود یا چیزی در حد شاخه های اجرایی دولت؟ اصلا فرض را بر این می گیریم که خیلی هم خوب است، ولی آن سازمان وعده داده شده جایگزین خانه سینما، الان کجاست؟ پوزش بنده را بپذیرید، ولی فکر نمی کنید بهتر بود ابتدا چاه را می کندید؟ در همین چند روز که در خانه سینما را بسته اید، هم صنف ها دچار مشکل شده اند و هم اعضا. پس دست نگهدارید آقای وزیر! دست نگهدارید!

روزنامه شرق- 19 دی 1390