فیلم ها



 

بی مقدمه، دیداری حاصل شد و فیلمی شکل گرفت. تحقیق و اشاره‌های فرامتنی هم در همین گستره نگاه داشته شد؛ که قصد بر بناکردن ساختاری بود بر همین محدودیت دیدار و ناآشنایی و ناآگاهی پیشین.

فیلم نه به دنبال تحلیل و تفسیر، که بیانگر یک برخورد است. حرف‌های یک نفر. در یک سفر. در یک دیدار.                   

 

ناصر صفاریان