بی مقدمه، دیداری حاصل شد و فیلمی شکل گرفت. تحقیق و اشاره های فرامتنی هم در همین محدوده نگاه داشته شد، که قصد بر بنا کردن ساختار بود بر همین محدودیت دیدار و ناآشنایی و ناآگاهی پیشین.
فیلم نه به دنبال تحلیل و تفسیر، که بیان گر یک برخورد است. حرف های یک نفر. در یک سفر. در یک دیدار.
ناصر صفاریان